گزارش یک مورد لنفوم غیر‏هوجکین در استخوان فک پایین

مقدمه: بروز لنفوم بدخیم در د‏هان نادر بوده و حدود 5/3% از بدخیمی‏‏های د‏هانی را شامل می‏شود. لنفوم بدخیم بیشتر در بالغین دیده شده است، ولی انواع شدید و متوسط در کودکان هم دیده می‏شود. بیماری بیشتر در گره‏‏های لنفاوی شروع می‏شود ولی نوع اکسترانودال هم دیده شده است (در اطفال فرم اکسترانودال شایع‏تر از نودال است). تـظاهر بیماری به صورت توده غیرحساس با سیری در طی ماه‏ها که بـیشتر در گردن، زیربغل و کشاله ران دیده می‏شود. لنفوم در حفره د‏هان به صورت اکسترانودال، در بافت نرم یا در استخوان ایجاد می‏شود. تظاهرات بافت نرم به شکل تورم منتشر غیرحساس در وستیبول باکال، خلف کام سخت یا لثه است. بیمار ممکن است از اختلال حس و سندرم چانه بی‏حس به ویژه در ضایعات فک پایین شکایت داشته باشد. گزارش مورد: یک پسر 8 ساله با شکایت از لقی دندان‏های دائمی برای 15 روز به بخش بیماری‏های د‏هان دانشکده دندانپزشکی مشهد مراجعه کرد. بیمار همجنین تاریخچه‏ای از پارستزی لب پایین در 1 ماه گذشته و فلج عصب صورتی سمت چپ که از 7 روز قبل ایجاد شده بود، می‏داد. همزمان بیمار دچار بی‏حالی، بی‏اشتهایی، درد استخوانی و لنفادنوپاتی (سر و گردن) علائم شبه آنفلوانزا، خستگی و لکوسیتوز بود. با تشخیص کلینیکی لوسمی بیمار به متخصص خون کودکان ارجاع شد. تشخیص نهایی لنفوم غیرهوجکین با نمونه برداری گره لنفاوی مشخص گردید. نتیجه گیری: دندانپزشکان نقش مهمی در تشخیص اولیه لنفوم دهان دارند. لنفوم غیرهوجکین در سر و گردن معمولاً به صورت یک تورم بدون درد غده لنفاوی بروز می‏یابد ولی تظاهرات دیگری هم وجود دارد که می‏تواند مشکلات تشخیصی زیادی ایجاد کند که منجر به تاخیر تشخیص و شروع درمان مناسب می‏شود.